Spike

Spike was onze alfa hond, of eigenlijk moet ik zeggen hij had de alfa hond moeten zijn maar in werkelijkheid was hij erg meegaand en daardoor speelde onze andere hond de alfa hond.

Spike was een prachtige ruwharige Jack Russell Terriƫr die keurig hoog op zijn pootjes stond Spike is geboren in 2007 en is een hond met een uitgesproken zachte natuur. Hij was wel blafferig als er mensen aan de deur kwamen maar was werkelijk superlief.

Eind 2015 heeft Spike zich verstapt en daarbij zijn kniebanden gescheurd. Kort voor de Kerst in 2015 hebben we Spike dan ook laten opereren hieraan. Zijn andere knieband scheurde hij in 2017 en wederom hebben we hem hieraan laten opereren. Ofschoon hij nooit meer helemaal de oude werd ging het toch al heel veel beter met hem al waren wandelingen van meer dan 10 kilometer met hem niet meer mogelijhk, 6 tot 7 kilometer was toen wel het maximaal haalbare. Zoals je merkt hielden we erg veel van deze hond.

spike

Hij paste ook enorm in ons gezin, hij had elke dag momenten van spelen, welke Jack Russell heeft dat niet, maar ook had hij knuffelmomenten en was hij een gewoontehond. Ze zeggen wel eens dat je een Jack Russell niks kunt leren, welnu Spike bewees het tegendeel, we hebben hem aardig wat bijgebracht en daar kon hij prima mee overweg.

Als ik bijvoorbeeld tegen bedtijd zei "Welk klein hondje...." spriong hij op en stond meteen bij de trap omdat hij mee naar boven wilde om te gaan slapen. Spike werd door ons ook keurig op gewicht gehouden omdat we niets lelijker vinden dan een te dikke Jack Russell die met zijn buikje over de grond schuurt, niet bij Spike dus, hij was een heerlijke fitte hond met een behoorlijke intelligentie.

De zaken die Spike het liefst deed was spelen met zijn bal, frisbee of touw en lekker eten daar hield ie ook van, maar ja, wie niet?

We waren wel altijd bang dat hij ontvoerd zou worden, want mijn broer vond Spike een te gekke hond, hij hem ook..... eeeehh maar dan een te gekke oom natuurlijk.

De laatste update die ik helaas moet maken is dat we op 9 maart 2021 hebben moeten besluiten om Spike te laten inslapen. Hieronder de tekst die ik erover op Facebook heb gezet:

C 2

Vaarwel Spike rust zacht

 

Nooit meer met je spelen

Spelen met de bal

Spelen met touwtjes of stokken (soms wel takken van 2 meter, volgens jou kon dat wel)

Spelen met de frisbee

 

Nooit meer met je knuffelen

Of stoeien, kleine rakker

Of de lange wandelingen die we maakten

Of genieten van de liefde die je gaf

 

Nooit meer je intelligentie kunnen bewonderen

Je snelheid en wendbaarheid

Je nooit aflatende energie

Je trouw en toewijding

 

Wat zullen we je missen elke dag de rest van ons leven

Je was geweldig in alle opzichten

Je was als een kind van en voor ons

Je was alles dat je in een hond kunt wensen, en meer

 

Lieve Spike, het ging gewoon niet meer

We konden je niet langer laten lijden

Vergeef ons dat we niet meer voor je konden doen

Je zult enorm gemist worden, en niet alleen door ons

 

Hopelijk mogen we je, over hopelijk vele jaren, weerzien

Boven in de hemel waar jij absoluut naartoe gaat

Wij zullen je nooit maar dan ook echt nooit vergeten

Je was onze oogappel, onze rakker en boef en soms een poesje

 

Dank je Spike voor wat je ons hebt gegeven

Ons wacht de moeilijke taak dit een plek te geven

Wat ons betreft ging je te vroeg en je laat bij ons een leegte achter

Vaarwel schat, mama en papa houden van je, voor altijd

 

D 2

 

Wie ons kent weet dat we er alles voor deden wat in onze macht lag

Het was helaas niet genoeg, we hebben Spike vandaag 9 maart 2021, moeten laten inslapen. Dit was al even duidelijk, maar tijdens mijn ziekenhuisopname nam de kwaliteit nog verder af. Bettina berichtte ervan in woord en video. Spike heeft me nog begroet toen ik thuis kwam maar het was duidelijk dat het zo niet verder kon. Wij hebben met pijn in het hart de beslissing moeten nemen.

Half blind, half doof, een stuk dementie en artritis waardoor je op het eind nog nauwelijks op je benen kon staan, laat staan lopen, hebben voor deze treurige dag gezorgd. We proberen kracht te vinden uit de wetenschap dat je nu geen pijn meer hebt.

Nu is het tijd om te herstellen van dit enorme verlies.